نامه خط خطی

آدم وقتی یه چیزی  رو گم میکنه ، میگرده دنبالش، نمیدونه کجا باید پیداش کنه، تو دستای کیِ، کجاست، تو کدوم هدف پنهان شده... هی سوال میکنه از خودش:

اصلا کجا گم شد؟! چطور گمش کردم؟!  نکنه از اول هم نداشتمش و فقط خیال داشتنش رو داشتم؟!  حالا کجا باید باشه!؟

خدایا : نوشته بود اگه میتونستی بخدا پیام بدی چی میگفتی؟ 

مینوشتم: 

خدایا امید گم شده، نور رو گم کردم... همش شده بغض، اشک... کنایه ها هر روز بیشتر میشه، تحملش سخت شده برام... خدایا دارم میجنگم ولی نمیدونم کجاست! نمیدونم کجا نور رو گم کردم! امیدم رو کجا جا گذاشتم...! خدایا میشه یه نگاه به من بندازی؟ 

از بعضی از بنده هات حالم بهم میخوره!؟ منو ببخش ولی دست خودم نیست هر چند که تو دوسشون داشته باشی...

خدایا راه رو خودت بهم نشون بده...