هفته ۳۶

آنقدر ذوق در دلم می پراکند که گویی با خود کوله‌باری از امید و آرزوها همراه دارد...

بی چارگی

نمیدونم چ کاری بلدم! از چه کاری شروع کنم. چطور ادامش بدم! 

حتی نمیدونم کی ام و چرا هستم!

چکار کنم. من خدا رو خیلی وقت صدا نکردن ولی اگه  هستی نشونه هات و بفرست تا ببینم!

خدایا این همه غم و درد سزاوار نبود، سزاوار نیست. ی جایی تمومش کن...

بازیگر قوی

قوی بودن فقط اون لحظه ای که هیشکی به تخمت نیست.