خطی ز دلتنگی...

آدما چه زود هم دیگه رو فراموش میکنن  

 به چند روزم نمی کشه ...

 چه راحت کسایی که چند سال یا چند ماه رو باهاشون بودی فکر نمی کردی یه روز هم دیگه رو   

 فراموش کنین به این راحتی فراموشت کنن... 

 چه میشه کرد روزگاره دیگه... 

 آخرش باز میشینی فکر میکنی که چرا تو این مدت خدا رو فراموش کردی، اونی که هیچ وقت  

 فراموشت نکرد... از یاد نبردت... 

 وای خداجونم تو چقدر صبوری...دوستت دارم  

 باز دوباره میفهمی که آغوش خداست که همیشگیه... 

 خدا می خوام فقط تو آغوش تو باشم ...

 بم یاد بده چطور تو آغوشت زندگی کنم ...

 خداجونم محکم بگیرم... 

 میخوام تو آغوش تو بخواب برم... 

 تو آغوش تو چشمام رو به روی این شهربازی ببندم...