24مهر97

امشب با سجاد و خانوادش نرفتم مهمونی... اولین باره نمیرم باهاش. خسته شدم از بس مهمونی رفتم. هی از صبح تا شب پشت سر ددونش (خواهراش) هست که تو قبرستون گرگ نخورشون 40 روزه زندگیم همین شده. اونقدر که همه ی زندگیم بوی مرگ گرفته...

پای بابام شکسته بعد عموی سیبل کلفتش لغوز بارم میکنه، هیچ کس حق نداره به خانوادم چیزی بگه. اونقدر ناراحت شدم که دیگه خونه هیچ کدوم از فامیلاش نمیرم. اینا فامیلا بیشعور و خودخواه و خودشیفته هستن، احترام سرشون نمیشه. 

پنج شنبه چهلم هست ، حوصله هیچ کس و ندارم... حوصله وای ووی جیغ ندارم. اصلا دیگه روحیه اش رو ندارم.

ببخشید همش میام مینالم... از وقتی عقد کردم خاطره خوبی برا تعریف ندارم. حتی دنبال فیلم و عکس عروسیم نرفتم...