به قول انشتین بنده خدا گفت، حماقت حدی ندارد

هر آدمی گرفتار نادانی خودش میشه... 

نادانی شامل خیلی چیزها میشه،  یک جایی دل رحمی و دلسوزی،  یک جایی چشم پوشی،  یک جای دیگه خود کم بینی حتی،  همون خاکی بودن... 

آدم ها این زمونه بی چشم و رو تر از چیزی هستن که میشه تصور کرد.... 

  منم گرفتار نادانی خودم شدم.  خودمم که این بلاها رو سر خودم اوردم و الانم دارم تاوان حماقت خودمو پس میدم... 

از خودشیفتگی و از خود راضی بودن خود سجاد،  خانوادش و کل فک و فامیل و خاندانش حالم داره بهم میخوره... 

عین چی پشیمونم...