الان کاملا منطقی طورم

من نمیگم آدم خوبی ام،  ولی اگر هزار تا اخلاق بد داشته باشم...  یک اخلاق خوب داشته باشم،  همیشه صداقت دارم،  همیشه راست میگم و واقعیت رو میگم حتی اگر به ضررم باشه... 

کل مشکلات هم تو زندگیم بخاطر این خصوصیت اخلاقیم هست... 

زود عصبانی میشم چون دلایل دروغگویی و بدجنسی دیگران رو نمی فهمم... 

صبور نیستم و به شدت حرص میخورم،  اشک میریزم چون احساس میکنم حقم از این همه راستگویی نمیتونه آدم های این چنینی و زندگی این چنینی باشه... 

هیچ آینده ای رو نمیتونم تصور کنم با همچین افرادی و این بزرگترین شکنجه منِ. 

# ببخشید ولی اینجا وبلاگم هست.  این چیزها نالیدن نیست.  دارم سعی میکنم فکر کنم و بیشتر خودمو تحلیل کنم تا راه حل پیدا کنم برا مشکلات موجودم.  مشکلاتی که عامل اصلیش خودمم...