دختـــر کـوهستــــان
من نیستم چون دیگران بازیچــه بازیگران
دختـــر کـوهستــــان
من نیستم چون دیگران بازیچــه بازیگراندرباره من
در بنـــد دیگــری نبــاش که خداوند تو را آزاد آفرید:)
ادامه...
کودک که بودم وقتی اختلافات فامیلی رو میدیدم فکر میکردم ما یعنی خواهر برادری های ما خیلی عالی میشه... فکر میکردم چون ماها داریم اینجور روابط رو می بینیم پس اینجور نمیشه دیگه... میفهمیمم نیازهامون رو... بعد روابطمون براساس محبت ، مهربانی شکل میگیره... غافل از اینکه روزگار خیلی بی رحم است...
الانم هنوز از اون تخیلات بچگانه رو دارم... مثلا فکر میکنم اگه به کسی بگم من از دروغ متنفرم و با شنیدنش کلا قاطی میکنم میشم هیولا مثل یک موجود باشعور میفهمه دیگه! غافل از اینکه آدمی که دروغ میگه برای اینکه کارش پیش بره هر جایی به نفعش باشه دروغ میگه...( البته تا قبل قاطی کردن من ، وقتی قاطی کردنم رو می بینن میفهمن دیگه نفسم نباید میکشیدن چه برسه دروغ گفتن و پیجوندن...) اینقدر این روی قاطی کردنم رو دوست دارم دیگه هر کسی میفهمه چقدر باید خودشو بهم نزدیک کنه...
کلا همینجوری بزرگ شدم ...
بزرگ شدن شوخی بدی بود بنظرم... بزرگ شدن مهربون بودن رو از آدم میگیره... نه اینکه کسی نخواد خوب ، مهربان، با شفقت و ... باشه، نه دوست داره ولی پشیمون میشه...
زندگی سیر عجیبی داره بنظرم، در عین حال که روزمرگی های کسالت بار طی میشن ولی اتفاقات عحیب درست وسط همین ثانیه های کسالت بار اتفاق میافتن...
این لحظه ها همیشه برام باشکوه بودن...
زندگی مثل ماجرای اسرار آمیزه، من هنوزم بچگانه فکر میکنم، فراموش میکنم... می بخشم و هنوز مثل بچه ها خودمو میتونم رها کنم... فقط زمانش بیشتر شده...
خدایاتت شکرت
امان از پشیمونی داشتن یه سری رفتارا...
هرچند که پشیمونی کارای کرده، بهتر از حسرت کارای نکردست!
شاید مثلا اگه یه روزی نبخشیم، بعدا حسرت بخوریم که چرا نبخشیدیم؟!
ولی خب شایدم به همون مقدار از انجام ندادن یه رفتار بد، مثه انتقام گرفتن، حسرت بخوریم! :)))
مثه همیشه از قدرت تشخیص ناتوانم...نمیدونم بالاخره پشیمون شد یا حسرت خورد؟! بخشید یا انتقام گرفت؟! :|
اگه نمیتونی ببخشی راه فراموش کردن رو یاد بگیر اون افراد بسپر به دست خدا! این بهترین راه برای ماهاییکه دل انتقام گرفتن هم نداریم... بعدا اگه دلت خواست ببخشی ببخش
این انتخاب توعه فقط... تو بهترینی فقط خودت نمیدونی