مثل رهایی

تمام اهدافی که از بچگی ترسیم کردم، چه بهشون رسیدم چ نرسیدم، تمام قدم هایی که برداشتم چه براساس علاقه بود چه نبود... 

همه یک نقطه مشترک دارند، من دارم به "خودم" و یا "درک بهتری از خودم" نزدیک میشم.

اینجوری بهتره، یعنی "روبرو شدن"، "مواجه شدن"... بعد این همه سال می بینی اینها هیچ کدوم "مسیر اصلی" نیست...

باید "خود"ت رو بسپاری دست انفاقاتی که بهشون تعلق داری و برای چیزهایی بجنگی که زندگی رو میسازه...

مجموعه همه میرسه به یک" آغاز"، آغازی بی پایان....