داستــان ایـن روزهــای مــن

گاهی طمع با آدم چه کارا نمیکنه...

بعد چند روز ذرس خوندن و تلاش کردن و این همه کلاس

خصوصی و اینا اینم از روزگار ما...!!!!

امروز سر جلسه امتحان ...

امتحان مدار1 با اینکه همه سوال ها رو جواب داده

بودم بازم طمع سوال آخر کشیدم...

و بازم توسط نفس خبیث خودم وسوسه شدم و از تقلبی کوچیک که

فقط یه فرمول طولانی رو که یادش نمیگرفتم و نوشتم...

شده آش نخورده و دهن سوخته!!!!!!

ازش استفاده نکردم ولی ازم گرفتش ولی هنوز نمیدونم چیکارش کرد ضمیمه کرد یا نه ...

خوبه دارم میگم استاد خواهش میکنم بگید چیکارش کردید

من بدونم قراره چه بلایی سرم بیاد بازم هیچی نمیگه!!!!!!!!!

.

.

.

تو این اوضاع ما یکی از همکلاسی هام که حتی دو صفحه جزوه رو ازم دریغ کرد...

به من میگه نه این استاد از هر کی تقلب بگیره میندازه...

جالبه آخه همه گفتن این استاد اصلا این کار رو نمیکنه و فقط همین فرد

همکلاسی بنده همین حرف رو بم زد

داشت اشکم در می اومد یعنی کلی گریه کردم...

خیلی بده دوست نداشته باشی ریخت کسی رو ببینی و

چقدر بده بزرگ بشی و بفهمی واقعا میتونی از آدمایی که اطرافتن متنفر باشی...؟؟؟؟

خانم "ز" و خانم  "س" که تو خیلی کارها کمکشونم کردم و خیلی جاها کاراشون

رو انجام دادم تو اوضاع من داشتن پارتی می گرفتن و فقط منو دق میدادن

که افتادی و کل دانشگاه به غیر از این جفت نظرشون خلاف نظر این دوتا بود...

.

.

.

الان تنها چیزی که آزارم میده این نیست که این درس و پاس میشم یا نه

فقط اینکه ما آدما با این کارا به چی قراره برسیم!!!!

یا چی بمون میدن!!!!!

اگه شاگرد اولی میخوای خب واسه تو !!!

و این یعنی ارزش همچین کاری رو داره؟؟؟!!!!

اصلا خوشم نمیاد به استاد یا اصلا به کسی التماس کنم و

این کارم نکردم چون احساس بدی نسبت به خودم پیدا میکنم

واسم دعا کنید