دفتر نقاشی تو پر از گل و ابر و دریاستو دفتر نقاشی منپر از حجم سفیدوقتی به نقاشی ام خندیدیفهمیدمنمی دانی آینه ی دفترم عکس تو را کم دارد و بسخنده ات مجال نداد