روحش شــاد و یــادش گـرامی بـاد

برای پروانه شدن راه زیادی لازم است. باید قبل از آن به قدر کافی شجاع شد. 

باید فهمید که  پرواز  آنقدرها هم که فکر می‌کنیم ساده نیست. 

پروانه بودن قلب پروانه‌ای می‌طلبد.

پروفسور پروانه وثوق ، پروانه باغ محک از میان ما رفت. او بسان نامش پروانه‌وار 

به گرد کودکان محک می‌چرخید ئو با دانش، دانایی و مهر خود مسیر 

درمان را برای کودکان مبتلا به سرطان روشن می ‌کرد و چه زیباست 

که نامش،‌ یادش و خاطره‌اش ماندگار است...

* با وجود انسانهای شریفی مانند خانم دکتر وثوق می توان به انسانیت امیدوار شد. *

روحـت آرام ای افتخــار انسانیت.