رها کنیم تا آزاد باشیم...

به تنفر فکر میکردم ، به اینکه چطور این همه کینه و نفرت رو از قلبم دور کنم و چطور نسبت به آدم هایی که اذیتم میکنند و متنفرم ازشون، بی تفاوت باشم و با همه آزارها و اذیت ها راه خودمو ادامه بدم. رسیدم به راه حل قدیمیم یادمه هر وقت یک نفر شروع میکرد مسخره کردن میگفتم: " چرا این کار رو میکنی شاید اون پیش خدا عزیزتر از تو باشه و خدا اون رو بیشتر دوست داشته باشه" این چیزی هست که خیلی وقت بود بهش فکر نکرده بودم و حالا برا اینکه تنفر از قلبم دور بشه و یا حتی کم رنگتر بشه به این فکر میکنم که: 

"همه ما مخلوقات خدا هستیم و من به همه احترام میزارم فقط بعنوان مخلوق پروردگار نه بیشتر نه کمتر"

یکم سخت هست ولی در عوض بیشتر فکر و ذهنم مشغول خودم هست تا کسانی که بدم میاد ازشون...