نمیدونم کفش ها با پای من سازگاری ندارن یا پای من با کفش ها!!!
بین 4 جفت کفشی که دارم فقط یکیش که مثل پهلوانی دلاور 3 ساله داره پابه پام قدم برمیداره و فقط رنگ و روش رفته بهم آزار نمیرسونه!
# بازم خدا رو شکر این کفش جدیده میشد پشتش رو خم کرد و گرنه اون همه مسیر رو من چطور پیاده می اومدم! بخدا اگه فک کنید اندازه کرایه تاکسی پول تو کیفم بود! نبود!
در این گونه مواقع فقط به آرامش خودتون فک کنید نه نگاه های بقیه
یادمه یه بار دیگه از پشت پام خون می اومد منم خیلی شیک کفشام رو گرفتم توی دستم و پا برهنه راه میرفتم. دیگه بماند که در اون وضعیت چه کسانی منو دیدن و رفته بودن کل دانشگاه رو پر کرده بودن:| روزهای دیگه که کسی نمی بینمون:| ( این برای دوستان دیگه و خانواده تعریف کردم گفتن همین کارا رو کردی شوهر گیرت نیومده!!! سوال من اینه: مگه دانشگاه شوهر هست؟!!!)
خوب میشه
صد در صد . تجربم زیاده عادت کردم به مداوای پاهای تاول زدم
اصلا زندگی سخته.
خیلی
عزیزم روحیه میگیرم وقتی پستای جالبت رو میخونم، دقیقا بعضی از رفتارهایی رو که انجام میدی شبیه رفتارای خودمه، واقعا آدم باید هرجور راحته زندگی کنه بیخیال حرف دیگران
قربونت بشم عزیزم
خسته نباشی دلاور
اتفاقا دانشگاه پر شوهر و عروس بالقوه اس ،فقط بالفعل نشدن،
زنده باشید ممنونم
تا بالفعل شدنشون چندین سالی طول میکشه
منم پام به طرزِ وحشتناکی با هیچ کفشی نمی سازه؛بعد گفتم درک شده از چیزِ دیگه بزنم برم کفش چرم بخرم؛بازم یکم اذیت می کنه؛||||||||||
خیلی خوبه که با حرفه کسی کاری نداری و به راحتی خودت نگاه می کنی؛)من نمی دونم همه فکر می کنن دانشگاه چه خبره؟؛|باو اگه قراره رابطه ای هم صورت بگیره در حد دوستی میشه ازدوااج دانشجویی الکی که نیست؛))بعد اونجوری هم شوور پیدا کنی می گن خودش واسه خودش شوور پیدا کرد؛دوست بودنا؛)))))
آره کفش چرم طبی داشتم خوب بود:) شاید باید بریم یکی سایز پامون برامون بدوزن
خیلی وحشتناکه پاهام

فقط باید طرف کسی باشه که ارزشش رو داشته باشه نه اینکه از روی هوا هوس باشه فقط:)
هر کاری کنی بقیه بالاخره قضاوتت میکنن، پس چه بهتر کاری و که دوست داریم انجام بدیم.
وقتی کسی که قراره باهاش ازدواج کنی فرد مناسبی هست و این رابطه خیلی خوب و توی چهارچوب شکل بگیره نظر بقیه مهم نیست. حالا بگن تو دانشگاه دوست بودن! من بعضی از زوج های که تو یونی ازدواج کردن دیدم خیلی خوشبخت بودن ولی خیلی قانع و اهل تلاش بودن با هم:) عده ای خوشبخت و راضی بودن عده ای هم پشیمون بودن و ...
آدم های اطرافم زود فراموش میکنن حالا هی تا دو سالم بگن دوست بودن بعد فراموش میکنن:)
ان شاالله خدا بهمون عاقبت خیری بده
خوب بستگی به خودتون داره! واسه بعضی ها دانشگاه شوهرهست واسه بعضیها نه!
مثلا یه استاد داریم شبا تو دانشگاه میخوابه،
یعنی یه جوری به دانشگاه وابسته شده آدم فکر میکنه پیوندشونو تو آسمونا بستن،
خلاصه زن و شوهر خوب باهم جورن (البته استاد شوهر رفته ما مرد هست!)
بستگی به شخص داره. چطور فکر میکنه و چطور از فرصت های که داره استفاده میکنه.

زنده باشن ایشون. بعضی ها محیط دانشگاه رو خیلی دوست دارن. البته من خودمم اینجورم ولی خوبه هر کس به خودش فرصت جدید بده و به چالش های دیگه دعوت کنه خودش رو:)
اتفاقا منم هیچ مشکلی ندارم کسی دوست باشه ازدواج کنه؛کارِ درست هم این هست که از قبل آشنایی باشه و خوده دو طرف همو پیدا کنن؛ولی خب تو ایران دوستی و اینا یه جوری بی معنی هست؛بد جا افتاده
آره ، استرسشم زیاده. حتی گاهی بعضی خانواده هام میگن خودخواستی!
البته گاهی اینکارا موجب جذب شوهر هم میشه ها!!
از شوخی گذشته ادم زندگی میکنه و راحته برای خودش نه برای دیگران...
این کارا برعکسه اتفاقا!!! یکی میگفت همین کارا رو میکنی که مجرد موندی:))
بله درسته :)