تو فکر و خیال خودم بودم که متوجه شدم این آهنگ معین داره میخــــونه...
من آن خنجر به پهلویـم ، کـــه دردم را نمی گویم
به زیر ضربــه هــای غــم ، نیـوفتــد خم به ابــروم...
تویـی که از صدای من ، شـراب کهـنه می سـازی
بیـا خوبـم که می دانم در ایـن بازی ، نمـی بازی
نــیــازو تــو خــودم کشــتم ، کـــه هـرگز تانشه پشتم
زدم برچـــهــره ام سیــلی ، کـــه هـرگز وانشه مشتم
من آن خنجر به پهلویـم ، کـــه دردم را نمی گویم
به زیر ضربــه هــای غــم ، نیـوفتــد خم به ابــروم
مــرا اینــگونــه گـرخــواهــی ، دلــت را آشــیانــم کن
مــن آن نشــکــستــنــی هســتــم ، بیـــاو امتحــانـم کن
بیـــاو امتحــانـم کن
غرور این ناجی حرمت ، تو با من پابه پایی کن
به هنگــام سقـــوط مـن ، تو درمـــن خـودنــمایی کن
من آن خـورشید زردپـوشم ، که باظلمت نمی جوشم
به جز آغـــوش دریـــا را ، نمــی گـیرم درآغــوشــم
مــرا اینــگونــه گـرخــواهــی ، دلــت را آشــیانــم کن
مــن آن نشــکــستــنــی هســتــم ، بیـــاو امتحــانـم کن
بیـــاو امتحــانـم کن
من آن دیــوار پـربــارم ، که درخـود واژه ها دارم
درون دشــت انــدیــشه ، بـه غــیر گــــل نمــی کارم
من آن ابــر بهــارانــم ، که از خــاشــاک بی زارم
به جـــز بـــرچـــهــره گـلــها ، نمــی گـریم نمی بارم
نــیــازو تــو خــودم کشــتم ، کـــه هـرگز تانشه پشتم
زدم برچـــهــره ام سیــلی ، کـــه هـرگز وانشه مشتم
من آن خنجر به پهلویـم ، کـــه دردم را نمی گویم
به زیر ضربــه هــای غــم ، نیـوفتــد خم به ابــروم
مــرا اینــگونــه گـرخــواهــی ، دلــت را آشــیانــم کن
مــن آن نشــکــستــنــی هســتــم ، بیـــاو امتحــانـم کن
بیـــاو امتحــانـم کن
مــرا اینــگونــه گـرخــواهــی ، دلــت را آشــیانــم کن
مــن آن نشــکــستــنــی هســتــم ، بیـــاو امتحــانـم کن
بیـــاو امتحــانـم کن