طبیعت خیلی حرفها برای گفتن داره، دنبال ایمان گم شده ام می گشتم که صدای هوهوی باااااد رو شنیدم، صدای درختها رو، سوزش سرما تنم رو میلرزوند و صداهای طبیعت به گوش میرسید... انگار میگفت مگه میشه ایمانم گم کرد....
خدا بزرگترین خالق هست، بی نظیرترین تصویرگر، خیلی بی نظیره...این همه شگفتی تحسین برانگیزه... چطور آدم بین همه نور و نشانه میتونه گم بشه.
# به من بازگرد ای گمگشته درون
# و صدای باد می گوید " او " می آید...
# هوهوی باد انگار بهم میگه صبر کن، امید بخشه برام...
این روزا واقعا طبیعت عجیب شده...
انگار خیلی حرفا برای گفتن داره!
آره، وقتی بیشتر بش دقت میکنی بیشتر می بینی

این پست مصداق کامنت به پست قبلیه...
موافقم باهاش