چند هفته پیش برنامه دورهمی جراح قلبی رو دعوت کرده بود، که خیلی مهربون بود. پزشک قلب شهر خودمونم خیلی مهربون و محبوب هستش. قاف عزیز هم خیلی مهربون و با محبت هست...
بنظرم سه تا مثال برام کافی باشه تا بخوام به این نتیجه برسم که پزشک های قلب خیلی مهربون و دوست داشتنی هستن...
همیشه زنده باشن... آرزوی سلامتی برای همشون...
واااای چه سورپرایزی ممنون که ازم اینجا توی وبلاگ قشنگ و دوس داشتنیت اسم بردی... و چه عالی که مهربون بنظرت اومدم و تعریف کردی ازم... کاشکی واقعنی هم سزاوار این تعریف بتونم باشم اما راستشو بخای آدما و نخسوزن ما پزشکا همیشه نمیتونیم مهربون بشیم ... نه که نخایم ها نه... بلکه گاهی انقدررررر آدم خستشه و انقدررررر از زندگی اندوهگینه که مهربون بودن یادش میره.... یا اونقدری که باید مهربون نیس... چون بیمارستانا پر از انرژی منفی هستن اغلب و مث اینجا ینی وب تو نیستن که آروم و باصفا باشن... منم اینجا که میام مهربون بنظر میام و کاشششش همممه جا مهربون بتونم باشم
همین که بهم گفتی نگران نباش، بدون هیچ اغراقی خیلی بهم امید داد. ...


ان شاالله خدا به هممون کمک کنه نخسوزن شما پزشکا و پرستارا رو صبوری بیشتری بده....
هممون همینجوریم. جایی که آرامش باشه و آروم باشیم مهربون هستیم... هر کسی تو اورژانس با اون همه هجوم مریض، خب کلافه میشه. از شرایط خاص اینه آدم مریض کم حوصله و متوقع ، ناراحت و نگران هست... برا همین شرایط مشکلتر میشه. ان شاالله خدا صبرتون هم زیادتر کنه ، به همتون سلامتی بده