چه خوب می شد زندگی رو برای هم سخت نمی کردیم. باعث رنج هم نمی شدیم. چقدر دنیــا و زندگی قشنگ تر می شد. قطعا بهشت جای آدم هایی خواهد بود که با وجود تمام خطاکاری ها و سهل انگاری ها وجودشون برکت و رحمت هست برای همه. هر کجا میرن انگار خدا فرشته اش رو نازل کرده اونجا!
دمت گل، کاملا موافقم
قربونت عزیزم

جوری زندگی رو جدی گرفتیم و بدی میکنیم انگار نه انگار آخرش میمیریم:|
آره ، دنیا رو خیلی جدی گرفتیم...، همه هم ادعای خوب بودن و کار درست بودن داریم. گاهی به خودم و کارام شک میکنم... !
خیلی حرفت دلنشین بود .. میدونی منم قبلنا فک میکردم که برای فرشته بودن باید مث پیغمبرا و امامامون پاک پاک بود... اما الانا فهمیدم که آدما همشون دیو و فرشته.. بد و خوب ... سیاه و سفید قاطین ... و مهم فقط اینه که بتانن با دور و بریاشون و مردم مث دیو نباشن و سعی کنن بیشتر مث فرشته ها رفتار کنن ینی مهربون...
خیلی خوب گفتی،ولی مهربونی سخت شده .
سرچشمه مهربونی توی قلب هست. ولی با دیو صفت ها باید چکار کرد؟!
قطعا همینطوره!
فدات عزیزم

ادمی که خیرش به بقیه برسه فرشتس
دقیقا^_^