زندگی با طعم تلخ...

آدمِ تنها باید صبح تا شب خودشو مشغول کار و کار و کار کنه که وقتی سرش و گذاشت رو زمین عین سنگ بیافته و خوابش ببره و وقت فکر کردن نداشته باشه، وقت مرور گذشته و آینده رو نداشته باشه... 

ولی میدونی، ته تهش برای همه بغض های قورت دادش یه زمان پیدا میکنه تا یکم قلبش سبک بشه...