!

دنیا ناز نمی کشه... 

خدایا همه چی رو سپردم به خودت...

صبح زود که از خواب پریدم داشتم گریه میکردم تو دلم گله و شکایت میکردم به خدا...  صدای اذان گوشی بلند شد "الله اکبر".. . 

انگار دلم جون گرفت... 

احساس کردم خدا بیدارم کرده که بهم بگه نگران نباش... 

الان کاملا منطقی طورم

من نمیگم آدم خوبی ام،  ولی اگر هزار تا اخلاق بد داشته باشم...  یک اخلاق خوب داشته باشم،  همیشه صداقت دارم،  همیشه راست میگم و واقعیت رو میگم حتی اگر به ضررم باشه... 

کل مشکلات هم تو زندگیم بخاطر این خصوصیت اخلاقیم هست... 

زود عصبانی میشم چون دلایل دروغگویی و بدجنسی دیگران رو نمی فهمم... 

صبور نیستم و به شدت حرص میخورم،  اشک میریزم چون احساس میکنم حقم از این همه راستگویی نمیتونه آدم های این چنینی و زندگی این چنینی باشه... 

هیچ آینده ای رو نمیتونم تصور کنم با همچین افرادی و این بزرگترین شکنجه منِ. 

# ببخشید ولی اینجا وبلاگم هست.  این چیزها نالیدن نیست.  دارم سعی میکنم فکر کنم و بیشتر خودمو تحلیل کنم تا راه حل پیدا کنم برا مشکلات موجودم.  مشکلاتی که عامل اصلیش خودمم...